bugün gece onikiye kadar bu baslikta yazacağım

o değil de küçükken ne olacaksın diye sorarlardı bana, ben de her defasında ayrı bir meslek söylerdim...

aslında hiçbir zaman kendim için bir meslek edinmişliğim de yoktur... hep ailem için okuyordum sanki... hastaydı annem, onun için doktor olmak istiyordum mesela... o biraz iyileşince de bu sefer babam için banka müdür oluyordum, ( çocuk aklı işte banka müdüründe tomarla para var sanıyordum, aklımı gibeyim), sonra kardeşlerim için öğretmen... ve dayım için de komutan... o sıralar askerdeydi dayım...

sonra amcam vardı benim, belediyeye çöpçü olarak girmek isteyen ama hiçbir zaman da giremeyen, işte onun için de belediye başkanı oluyordum...

yani hemen hemen herkes için bir meslek edinmişliğim vardı da kendim için salt büyük adam oluyordum... ki zaten bu da kafiydi benim için, büyük adam... büyük kıyafetler giyen, büyük elleri ve büyük ayakkabıları olan adam...

sonra büyüdüm işte, bir tak da olamadım...