bir torbacı masalı

canım çok sıkılmıştı.

gorili sitenin en üst katına kadar sırtımda taşıyıp aşağı atabilirdim,
ps kafenin sahibinin zütüne güntekinin karısının kolunu sokabilirdim.
güntekinle tufanı çarpıştırıp ideal insan modelini yaratabilirdim.

ama el kol bağlı işte. anca kendi kendini yiyor insan.

ah be orhan abi." bir dünya ki benim dünyam aşk dolu senle dolu " diye girdin kafama. verdim kendimi sinemin gözlerine.

aslı farketti durumu, tuttu kolumdan yukarı çıktık.

tamamen otlarla dolu bir cigara yaktı, taktan ottu ama o anda marlboro nun naneli sigarasını bile içsem kafa yapardı.

gibtiret dedi aslı. babası asker zaten, anası da avmlerde sürten karının teki.

anasını babasını gibeyim, bana sinem lazım dedim.

ne sinemmiş arkadaş... ne ara altetti seni böyle.

bir şey demedim. cigarayı kökledim. aslı tuttu kolumdan tekrardan, hadi dedi keremlere gidelim. biraz eğlenelim. kafa dağıtalım.

tamam lan dedim dağıtalım. dünyayı dağıtalım. tüm gezegenler keremin evinin önünde dursun dıbına koyayım dedim.

semtteki balkon cafeden yığınla apaçiyi topladım, aslı da baya bir hatun buldu. güntekin de günler sonra siteden çıktı,ps kafe sahibini de çağırdım o da baya insan topladı.

keremin kapısını çaldık.

karşısında türlü türlü onlarca insanı görünce şaşırdı. bana baktı.

sanrı misafiri kabul eder misin ?

ne sanrısı ?

bereket sanrısı.

geçtik içeriye.