beyler bir hikaye anlatıcam toplanın

araba gittikten son binanın ışıkları bizle dalga geçermişcesine yanıp sönmeye başladı lena ağlıyor kaya onu sakinleştirmeye çalışıyor. birden rüzgar hızlandı.hızlanan rüzgar ahşap kapı ve pencereleri inanılmaz bir hızla çarpıyordu.etrafımızdaki bütün çam ağıçları sanki yere ulaşmaya çalışırmış gibi eğilmişti.ışıklar tekrar söndü.ben cin,peri saçmalıklarına inanmıyordum.bütün bu olayların açıklanabilir bir olay olduğunu hala düşünüyordum.o sırada gri bir siluet yerden yaklaşık 20-30 cm yukardan bize yaklaşıyordu ve bana 'inanmalısın' dedi.lena korkudan bayılmıştı.kaya da sanki felç olmuş gibiydi.4-5 sn içerisinde gri siluetler 3 kişi kişi oldu.ama bu adamları tanıyordum bunlar http://www.nobrain.dk daki dedelerdi.ben biz inci deniz sorun yok dedim.beni duymamuşlardı.bağırarak biz incideniz sorun yok dedim.bu sefer beni duydular.ilk beliren dede yanımıza geldi.bu kuvetteki ortadaki dedeydi.bana kusura bakma evlat dedi.rahatlamıştım.aramızı tamir ettiler bizde yolumuza devam ettik.en sonda ben lena yı domaltıp gibtim.

---.SON.---

şuku unutmayın lan binler 2 saat yazdım zütümden salladım