asosyallik sorununu aşmak

hayatımın başlığını buldum lan panpa seni kim gönderdi allah razı olsun anlattıklarında tam bana göre panpa ben aslında 12-13 yaşlarına kadar hatırladığım kadarıyla herkes gibi iyi bi çocukluk yaşadım diyebilirim insanlarla iletişimimde iyiydi ama bu sadece okulda böyleydi 12-13 yaşına kadar oturduğumuz semt itibariyle çok fazla çocuk yoktu ve hiç dışarı çıkmadım diyebilirim 13 yaşından sonra başka bi semte taşındık taşındığımız semt ise önceki semtin aksine çocuk yuvası gibiydi amk hayatla orda tanıştım diyebilirim ilk arkadaşlarımı orada edindim ama edinmez olaydım 13 yaşından sonra o kadar sessiz sakin korkak bi çocuk olmaya başladımki önüne gelen beni evire çevire döverdi amk bunlar hep sessizliğimden oldu ve yetiştiriliş biçimindende olduğunu söyleyebilirim ve yaşım şuan 21 hala içimdeki çekingenlik utangaçlık asosyallik duygusunu atamadım büyüyünce açılırsın dediler takma kafana dediler olmadı amk olmadı hep milletin kölesi gibi muamele gördüm dövdüler paralarımı yediler uşakları gibi oraya buraya gönderdiler hiç bi zaman giberim lan gitmiyorum amk diyemedim belki birilerine hayır demeyi öğrendiğim zaman mutlu olacağım panpa inşallah senin sayende bu olacak takibe devam ediyorum seni...