1. 76.
    0
    artık hayatım bambaşka bir hale bürünmüştü. yanında arkadaşı olmadığı zamanlarda eski çekingenliğim olmadan yanına gidiyor, beraber derslere giriyor, yemek yiyor, kütüphanede ders çalışma bahanesiyle, saatlerce sohbet ediyorduk. bu durum etrafımızdaki bazı huur çocuklarının zoruna gitmeye başlamıştı. hissediyordum. en yakın arkadaşları, nursen'i ellerinden aldığımi falan düşünüyorlardı galiba ama benim tek yaptığım, saatlerce onu dinlemek, gerçekten yardımcı olmaya çalışmaktı. zaten ona çıkma teklifi etmeyi dahi aklımın ucundan geçirmiyordum. Henüz o kadar cesaret ne gezerdi bende..
    ···
   tümünü göster