1995 şırnak askerlik hikayemi anlatıyorum

attık kendimiz yere. nereden geldiğini anlamadık ateşin.

yer tespiti yapmaya çalışıyoruz,

bir iki el daha ateş geldi, tak tak tak tak ama aralıklarla geliyo peşisıra değil,

lan küpeli dağına baktık ki gabar dağı işte,

dıbına koyayım gözükmüyo bir tak,

gabar aynası varmı aranızda bilen ama ona denk geldik,

ulan bir yansıma var o tarafa bakında 1 metre önünü göremezsin, dehşet bişey, coğrafyasından kaynaklanan yer şekillerinden kaynaklanan bir durum, orada ki sizi görür ama o noktaya doğru bakınca bir gibim göremezsiniz,

gabar aynasını araştımanızı tavsiye ederim.

o kadar taktan bişey ki, değil oraya bakmak, bakmadan ateş dahi edemezsiniz yani,

ne yapıcaksın amk, aldık mevziyi üsteğmen ateş edin dedi subay ve astsubaylara aralıklarla ama tek tek ateş etmeye başladık bizde ama havaya dağa taşa,

maksat karşımızda ki binler tırssın diye,

karşılık ateş edildi öle ama bazen mevzi yakınına düşüyo mermileri

dedim oğlum çıkarmayın kafanızı siz.

öyle ateş ediyoruz nereye ettiğimizi bilmeden. muhtemelen bunlar görüyo bizi zaten, kanas sesi yok ama amk. bixi bide keleş belli ki çok uzak.

ulan sonra kanas sesini falan duyduk ,anında vuruldu lan vuruldu diye ses geldi

bizim tepenin aşağısında ki timden.