insanlığımızı kaybetmişsek eğer

parasını da, rütbesini de, sınıfını da gibeyim dünyanın.

sokakta aç yatan biri varken, ne anlamı var cebimdeki 10 liranın? sigara almak yerine gidip o yaşlı, aç, yaşamaktan bıkmış olan adama yemek ısmarlamaktan daha mı önemli dıbınakoduğumun sigarası?

yada soğuk bir kış günü, buzlardan dolayı kayıp düşen adama yardım edip yerden kaldırmaktansa, gülerek yanından geçeceksek gibeyim öyle işin ızdırabını da.

büfede, esnaf lokantasında yada büyük bir fastfood zincirinde yemek yerken, dışarda küçük çocuklar aç bir şekilde, okulda olmaları gereken saatte sırf ekmek almak için buz gibi havada mendil satıyorlarsa, şirketinin verdiği yemek kartını da gibeyim, seni de gibeyim, şirketini de gibeyim.

en çok rahatsız olduğum şeylerden biri de, ortak yaşam alanımız olan apartmandan çıkarken, karşılaştığımızda sana verdiğim selama tepkisiz kalıyorsan, 'gibmeseler bari' bakışı atarak rahatsız olmuş bir şekilde yanımdan geçiyorsan, senin ben gelmişini geçmişini gibeyim.

bakkalda ya da markette, 1-2 lirası çıkışmadığ için almak istediği şeyi geri bırakan insanı görüp de yardımcı olmayacaksan, maaş bordromuzu da gibeyim, babamızın parasını da gibeyim, bizi bu hale getiren sistemin taaa dıbına koyayım.

kitapçıya gittiğimizde, çocuğuna kitap almaya gelmiş bir anne sırf 5 lirası daha yok diye o kitabı alamıyorsa, çocuğu da gözlerinin içine yalvarır gibi bakıyorsa ve sen de bu duruma tanık olup tepkisiz kalıyorsan, söyleyecek daha fazla şeyim yok benim..