dün gece istanbul bağcılarca

kapıyı açmıştı. kapattı.elindeki parayı masaya bıraktı .karşıma oturdu. ağlamaya başladı başını ellerinin arasına alarak.ya yeter yaa ölmek istiyorum ölmek istiyorum diyip önündeki masada duran silahımı kaptı. hata bende. silahı orta yerde bırakmamalıydım. kafasına silahı dayadı.ben, bulamayacaklar, onlar öldüremeyecek ben öldüreceğm kendimi diyordu. seni niye öldürsünler ,öldürmek isteseler o halde bırakırlarmıydı, hadi indir silahıda anlat herşeyi. kimse bir şey yaapamaz burda ,inan bana dedim. kafasını hayır anlamında sallıyordu. seni öldürürler dedi. silahı hemen bana ver! eğer ölmek isitorsan git köprüden atla ama benim silahımla olmaz, benide yaakrsın dedim. umrumda değilsin. almasaydın beni evine ,almasaydı ne yapayım dedi.kim bunlar kızım, devletten güçlüler mi ,teröristler mi ,kim bunlar dedim. emniyetin açtı kız. tetiğe bastı ama patlamadı. tekrar bastı tetiğe .defalarca bastı. derin bir ohhh çektim. mermileri çıkarmıştım. alkollü kafayla bi sakatlaık çıkamsın diye .elinden silahı düşürdü. yanına gittim. ağlamaya başladı yine. başını omzuma koydu. mahvoldum ben.. ölmeyi bile beceremiyorum dedi.