beyler solcuyum ama

isimler geçecek ama bu isimlerin hiçbiri gerçek değildir.

bir gün kampüste oturuyoruz arkadaşımla birlikte. ismi süleyman çocuğun. öylesine konuşuyoruz. bi arkadaşıyla mesajlaşıyor bir yandan ben de laptopu açtım öylesine internette geziniyorum. bir ara dedi "ya bizim esra diye bir arkadaş var, o gelicekmiş de onlarla takılırız" diye. niye olmasın dedim. o 3 kişi geldiğinde bir boşluğum daha olacaktı.

esralar geldi, o üç kişi. süleyman bizi tanıştırıyor;

bak, bu esra, bu nur, bu da..

"leyla" diye yanıtladı kız.
evet, artık bir diğer boşluğum "leyla boşluğu"

kıza ilk görüşte vurulduğumu hissettim. hani ayaklarınız yerden kesilir derler zamanında, aynen o durum. güzel bir kızdı, aklım onda kaldı tabi.

nur ve leyla gittiler, sonrasında biz de esra ve diğer arkadaşlarıyla bir saat takılıp çıktık.
ondan sonra kızlar facebook'tan beni eklemişler. konuşuyoruz leylayla falan. ortak noktalarımız falan aynı çıktı. "şanslı rakam" dan tut dinlediğimiz müziğe kadar. o şanslı rakam da burcun rakamı işte. gel zaman git zaman, yine leylayla konuşuyoruz, şöyle bir mesaj geldi:
akşam bizde kalsana divide, film falan izleriz güzel olur.

şimdi onlar öğrenci evinde kalıyolar. gideyim dedim kendime, ne olacak ki?
gittim.
güzel bir akşam geçti, bira almıştım "onun isteği üzerine". sonra da oda arkadaşı yattı, biz de film seyrettik. arada tabi kız aşımı omzuma yaslıyor sonra kaldırıyor falan.
ertesi günü çıktım evlerinden, dersten sonra arkadaşlarla buluştuk, leyla ile oda arkadaşı da orda tabi.
çıkışta şöyle bi mesaj attım
"herşey için teşekkürler, makarna, bira, film falan güzel geçti herşey."
"ne demek, asıl ben teşekkür ederim" diye bir mesaj geldi.

sonra herkes dağılıyor tabi, bizim süleyman "hadi pese gidelim" dedi. iyi tamam gidelim. oturduk, ben united o city oynuyoruz falan. maçta 2-1 öndeyim. o anda bir mesaj daha geldi. bi bakayım dedim oyunu durdurmadan.
tabii ki leyladan.
ama şöyle bi mesaj: divide belki biraz erken olacak ama senden hoşlanıyorum fark etmişsindir sanırım.. vesaire.

bir anda ışıklar söndü, sesler kesildi.
kalbim bir anda saatte 210 km/s'a çıktı.
karnımı da birisi yumrukluyormuş gibi hissediyorum. ama esaslı darbeler böyle.
bir 10-15 saniye kadar geçti bana göre, ama en az 2 dakika geçmiş.
ışıklar yandı, sesler geri geldi.
teveeeeeeeeeeeeeeeez! diye bağırıyor süleyman. maç umrumda mı, her tarafım titriyor.

neyse, çıktık, dedim ben leylalara gidiyorum diye, o da tamam ben de geleyim dedi.
leylaya mesaj attım kapıya çık konuşalım diye
o da tamam dedi.
o yanıma geldiğinde ilk yaptığım şey onun o duru mavi gözlerine bakarak ona sarılmak oldu.
aşk böyle bişeymiş diyordum kendi kendime.