küçük kardeşten abiye mektup

14 yaşındaki erkek çoçuğunun hayatının değiştiği gündür.

abim ile aramızda 6 yaş vardı. küçükken çok didiştik, birbirimize tekme tokat giriştik hatta. benim paralarıma el koyduğunda gittim anneme de şikayet ettim, fakat okuldan kaçtığında da durumu ben idare ettim. bakkaldan veresiye yazdırdığım çikolataların parasını, sırf annem bana kızmasın diye kendi cebinden verdiği oldu. daha 15 yaşında sigaraya başladığından, babamdan bir ton dayak yedi ama içmeye devam etti. düz lisede okudu, üç sene sonunda ancak üniversiteye girebilmişti.ben ise ailenin akıllı çocuğu olarak izmir'de iyi bir anadolu lisesine girmiştim. üniversiteyi şehir dışında okuyacağını öğrendiğinde, hüzünle karışık mutluluk vardı yüzünde. bana gitmeden önce bir söz verdirtmişti. eğer sigara içersen, ben senin abin değilim demişti. hani abi kardeş olanlar iyi bilir, belli bir yaştan sonra abin senin dostun olur, sen de abin de artık büyümüş adam olmuşunuzdur, eskisi gibi gibko şeylere kavga etmezsiniz. işte biz de tam öyle olmuştuk, tam abim ile abi kardeşliğimi yaşayacağım yaşlardı fakat olmadı.
birgün arkadaşı ile sokakta yürürken niye yan baktın kavgası yüzünden kalbine bıçağı sapladı huur çoçuğunun biri, çok kan kaybetmişti.9 eylül'e kaldırdılar fakat yetmedi kanı abimin. daha 22 yaşında hayatının baharında öldü benim abim.o yaşta kaldı benim için, hiç büyümedi. yaşıtları evlendiler, şimdi çoluğu çocukları var hepsinin.ne zaman sokakta bir abi kardeş görsem, gözlerim doluyor. birisi abimle şuraya gittik bunu yaptık dese, kitlenip kalıyorum. annemin gözlerinde daimi bir acı hissediyorum, zaman 2005'de kaldı sanki.9 senede çok şey değişti belki ama hala aynı yaşta benim için. abimin arkadaşları geliyor ara sıra eve, annemle benim gözleri yaşlanıyor hemen. babam desen abim cenazesinde bir kere ağlamadı ama gözümün önünde yaşlandı resmen adam. insanlar kardeşin var mı diye sorduğumda bir iki saniye kalıveriyorum yerimde. kaç kardeşssiniz diye sorduklarında kitleniyorum.

olaydan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı benim için. duyarsızlaştım çevremde olanlara, gibimde değil insanların üzüldüğü küçük şeyler.ne eskisi gibi başarılı bir öğrenci oldum, ne de dersleri umursadım.ha mühendis çıkcam belki istediğin gibi ama sen yoksun ya onunda dıbına koyayım.ben seni çok özledim abim, yatağın eşyaların hala bu evde. hatta bir kaçını giyiniyorum şimdi, sırf senden hatıra kalsın diye aldım. gençliğinin baharında ki bir insanı öldüren adama da, 18 sene ceza veren adalet sistemini de unutmadım. doktorun maalesef kurtaramadık dediği anda ki, annemin feryadını da.

yukarıdan izliyorsan küçük kardeşini, bil ki seni hep sevecek. yanına geldiğim gün, yanımda olan ilk kişi sen olacaksın biliyorum.

edit:ekşi sözlükten alıntıdır, ağladım mk ağladım