1. 1.
    0
    fakir bir aşkın mendebur bir kocasıydı umut
    gibişten dönmüş genç ergenlerin sivilcelerinde
    patlardı yaz akşamlarının o püsküllü mağrur yıldızı
    31 çeken yalnız insanlar gibi beklemişti sonunu
    ama abad olup ömrü berbad olanlardandı belli ki
    mendebur kocasını her ziyaret ettiğinde
    hayal kırıklığına uğrardı küçük bir çocuk gibi
    sonra yine eve gidip 31 çekerdi bir şey yok gibi
    hayal gücü kuvvetliydi, paramparça anılardan
    keskin hatıralar kanatırdı ruhunu o da 31 çekerdi

    hiçbir şeye inanmadan yaşardı o diğerlerine inat
    çünkü fakir bir aşkın mendebur bir kocasıydı umut.

    nasıl panps.
    ···
   tümünü göster