40 yasini gecmis bir abinizden

@102 eyw reyiz en azından objektif bi görüş olur seninki.
reyiz şuanda özel bi ünide okuyorum okul hazırlık dahil 5 yıl ben 3. senemdeyim. Gittiğim bölüm okul falan gayet iyi %50 bursluyum bu arada herneyse kısacası okul bittiğinde bizimkilerin düşüncesiyle yurt dısında yüksek lisans, master veya sertifika programı tarzı bi takla geleceğimi tamamen garanti altına almış olucam ama ben bölümden de okuldan da gram memnun değilim ve bırakmak istiyorum bunu evdekilerle konustuğumda genelde annem ağlamaya başlıyo babam izin vermiyo bende hem üzülüp hemde çaresizlikten vazgeçiyorum. Okuldaki genel ortamdan ve derslerden bahsediyim birazda dıbına kodumun okulunda 1 tane arkadaşım yok ki zaten arkadaş olabiliceğim tarzda insanda yok kimle muhabbet etmeye kalksam dün şu clubteydik bugun şuraya gidicez geçen alışverise çıktım mağaza girişinde xxx bey diye karşıladılar babamın ofisi babamın sirketi tarzı muhabbet dönüyo ve standart amk muhabbeti hiç değişmiyo bu yüzden kimseye yanışmıyorum. Ders konusuna gelince derslerde taka sardı hazırlığı saymazsak 3 dönemde 63 kredi ders vermem gerekiyodu ben toplamda 15 kredi ders verebildim hiç biride bölümümle alakalı değil kısacası bölümüde yapamıyorum bunu eve söylediğimde de (maddi durumumuz iyi sayılır) biz sana sene başından beri söylüyoruz istediğin dersi söyle özel ders aldıralım diye diyolar yine bırakıcam mevzusuna geldiğinde konu 1,5 2 sene uzasın sorun değil yapamadığın dersler için özel ders aldırırız halledersin mevzusuna geliyo tekrar konu her anlamda yıpranıyorum özellikle bunu söylemelerine rağmen ilk şıkısık ayda zaten okul paran var sana verdiğimiz harçlıklar var diye de başıma kakıyolar dıbına koyuyım darlanıyorum. okulu zorlarsam adam akıllı çalışırsam büyük ihtimal hallederim gibi geliyo ama halletsemde ilerde yapmak istediğim meslek kesinlikle değil bırakma mevzusu dönünce annem babam yıpranıyo sana verdiğimiz emekler ödediğimiz para geleceğin açık mevzusu oluyo kısacası beyin amcıklaması yaşıyorum sen benim yerimde olsan napardın