1995 şırnak askerlik hikayemi anlatıyorum

hemen harekete geçtik, istiyoruz ki bir an önce çıkalım kaçırmayalım hiç bir şeyi. aylardır günlerdir bu anı bekliyomuşuz lan meğerse.

biz güç geldi ki sormayın gitsin amk. dağa tırmanmıyoruz, zıplaya zıplaya üstlerin üstlerine gidiyoruz resmen.

sonra uzman uyardı,

asteğmenin sakin olun açık hedef olarak gidiyosunuz

dedim aga bu gece benim gecem tutmayın beni,

dermiyim amk. hemen konunun ciddiyetine vardık yavaş yavaş çıkmaya başladık,

sessiz sakin gitmeye başladık noktamıza doğru, heralde 60 kişiye yakınız, başımızda da teğmen hakan var.

1 buçuk saat sonra geldik mevzimize, yayıldık oraya bütün timler olarak,

biz grubumuzun en sol tarafına geçtik ve orada bölünerek 2 3 kişilik küçük kümeler halinde mevzilendik, yaklaşık heralde 200 metre civarı bir hat oluşturduk.

mg3 lerde 2 şer kişi olarak hattın kanatlarına ve ortasına geçti,

beklemeye koyulduk çıt yok.

4 buçuk civari saatler bekliyoruz,

o anda helikopter sesleri gelmeye başladı derinden.

hadi bakalım aga başlıyoruz diyorum içimden,

15 dakika sonra tepemizden geçti 2 tanesi, o pilotları düşünüyorum da hey maşallah cesur herifler.

10 dakika geçmedi uzaklardan silah ve roket sesleri gelmeye başladı, dua etmeye başladım bildiklerim dahilinde yukarıda ki askerimiz için.