1. 126.
    +1 -1
    Bebeye karşı içimde gereksiz bir güven vardı. Bana evini açtığından mıdır nedir, borçlu hissediyordum kendimi herhalde. Kalktım, baktım bu uyuyor. Buradan kalkıp tekrar yurda nasıl gideceğimi bilmediğim için kaldırdım Ahmet’i. Dedim kardeşim ben acıktım, burada da adam gibi doyuramayız karnımızı. Gel yurdun o taraflara doğru çıkalım da bir yemek yiyelim. Bu da uyku sersemi, ha olur kardeşim dedi. Altına hemen bir pantolon geçirdi. Kapıyı kitledik çıktık. Normalde ben yolu hayvan gibi koşmuştum ama adamın beni merkeze ulaştırması 5 dakika sürmedi. Hemen bir pideciye girdik, karnımızı doyurmaya başladık iyice. Jest olsun diye de hesabı ben ödedim. Eyvallah kardeşim falan yaptı bu. Ben de ne demek hacım dedim. Ee anlatsana falan yaptı, ne oldu hayırdır dedi. Dedim şu yurt olayını halledelim bi. Ondan sonra anlatayım. Tamam dedi. Geçtik yurda, müdüreyle konuşmaya başladık. Ben çıkıyorum dedim. Yukarıdan eşyalarımı alacaktım. Müdüre ahmet’e hadi kendin gidiyorsun, bu çocuğu niye kandırıyorsun falan dedi. Nasıl geçineceksiniz, bunun elektriği var, suyu var falan konuşmaya başladı ahmetle. Ahmette buluruz bir yolunu merak etmeyin siz dedi. Ben ahmete el işareti yaptım, çıktık yukarı. Odanın kapısı yine açıktı. Girdim. Atlas uyuyordu. Zaten odaya pek kurulmadığımdan toparlanmam 5 dakikamı aldı. Laptopumu çantasına koydum, bavullarımı ahmetle yüklendik. Tam çıktım diyordum ki, koluma yapıştı biri. Bir baktım atlas. Hayırdır kardeşim nereye gidiyorsun dedi.
    ···
   tümünü göster