1995 şırnak askerlik hikayemi anlatıyorum

bir yandan böle saklıyorum kendimi tamammı, hani millet görmesin diye bilirsiniz işte öyle göstermek istemezsiniz kendinizi, bir yandanda salak gibi çorba içmeye çalışıyorum halbu ki bırak yani dimi, ama bıraksam sallıcam kendimi iyice bir yandan hafif atarak ağlıyorum bir yandan ağzıma ekmek koyup çorba içemeye çalışıyorum sıcak mercimek çorbası hiç unutmam amk.

zaten asker her nedense mercimek üstüne bir ihtisaslığı var devamlı mercimek devamlı mercimek.

neyse o esnada çalıyo hala arda boyları falan, dönüp desem askere kapat şunu çocuk bi görücek tipimi ağızdan çorba akmış biraz ekmekli ıslak bir surat nooluyoruz amk diye irkilicek.

diyemiyorum da.

ama sonra çocuk çıktı kantinden. anladı heralde asker allah razı olsun rahat kalıyım diye kapattı kapıyıda. aga ben bir ağlamaya başladım sessizden ama o çok fena sessiz ağlama yutkuna yutkuna.

yemine diyorum gibtir olup gidesim geldi. annemi nası özledim ama yanımda olsa bir sarılıcam sıkıcam kan dolaşımını etkilicem o derece bir anne özlemi geldi içime felaket amk.