1995 şırnak askerlik hikayemi anlatıyorum

tugaya vardığımızda hakan teğmen (allah rahmet eylesin şehittir oda k.ırakta ağır yaralandıktan sonra yolda şehit olmuştur) aldı bizleri,

askere önce pansuman yapıldı, zaten tugaya bir çok tabib asteğmen, tabib subay ve pmdr den bir de tabib albay gelmiş, hemen asker derecelendirilerek tedavileri yapıldı.

özellikle bahadırın istirahatten sonra pmdr albayıyla konuşlaması istendi.

bense bir şeyim olmadığını yemek yemek istediğimi söyledim, artık kafadan ne geçiyosa amk bir anca açlık hissi gelmiş demekki.

üstümü başımı temizleyim biraz adama benzedikten sonra kantine geçtim hala kulağım çınlıyo sol kulağım, kantine geçtim yemek getirdi asker sağolsun sıcacık yemek, dişlerimi sıkıyorum çenem kitlenmiş resmen açmakta zorlanıyorum, hani böyle çok soğuk olurda beyler bir kitlenme gelir ya çeneye titremeden o hesap.

döke döke çorba içiyorum amk resmen. hafiften el titremesi geliyo ama o yorgunluktanmış istirahat sonrası geçti.

neyse yemeğimi yiyorum tam bilenler bilir arda boyları vardır sonraları trt de asker programlarında nöbetteki askere şiir okuturlarken fonda çalar. o çalmaya başladı ama şükriye tutkun söylemiyodu sanıyorum yoksa o mu söylüyodu bilmiyorum tam ama arda boyları çalıyo.

lan beni durduk yere bir ağlama tuttu bir ağlama tuttu anlatamam.

şarkıda budur beyler hatırlamak isteyenler için;

http://www.youtube.com/watch?v=ZAhaCW5qpcw