barış akarsu

nerede şarkısı duyulsa, nerede bir videosu görülse gözleri dolduran sanatçı. en azından benim için öyle.

misafir olarak geldiği dairenin apartman kapısında geç saatler olmasına rağmen uzun bir kuyruk vardı genç kızlardan oluşan. ben ne olduğunu anlayana kadar, aşağı inmişti zaten kendisi. mecnun ile ismail abi misali uzaktan uzağa selamlaştık. her zamanki gibi güler yüzlüydü, içtendi ve pozitifti. birbirini tanıyan insanlar birbirine selam vermekten kaçınırken, görmemezlikten gelmek için elinden geleni yaparken bu adamın alçakgönüllü, içten ve sıfır egolu tavrı beni şaşırtmıştı. diğerlerinden farklıydı. sesinin güzelliğine hiç değinmiyorum bile. bazen keşke hiç ünlü olmasaydı diyorum, belki ortakahve, kordon, alp cafe tarzı yerlerde kendisini dinliyor olurduk hala... mekanı cennet olsun.