tam 4 yılım cinlerle geçti inanmayan siktirsin

edit: ayetel kürsiyi ablamlar başımda çok okuduğu için çocuk yaşta ezberlemiştim malzeme çıkarmayın.
edit2: cinlerle taşşak geçen liseliler için yazıyorum bu hikayemi.

ilk kez burada anlatıyorum anlattığım kişiler ve şahit olanlar bir daha yanıma uğramadı.
o zamanlar 8 yaşındaydım...
rüyamda parçalarını birleştiremediğim geometrik şekiller görürdüm bu parçalar bitmezdi uzar giderdi. simasını çıkaramadığım yaşlı bir adam görünür kaybolurdu bu sırada ben bu parçaları birleştirmeye devam ederdim, ben bu rüyaları gördüğüm sırada değişik bir dilde konuşmaya başlarmışım gözümü açar etrafa bakarmışım rüya bitene kadar konuşmalarım ve kriz anım devam edermiş. annem oğlum ayetel kürsiyi oku dediğinde okutmuyorlar anne okutmuyorlar annem diye bağırırmışım. uyandığımda başımda aile bireyleri olurdu ve hiç bir olayı hatırlamıyordum. gecelerim zehirdi, küçücük bir bünye bunu kaldıramazdı beyler.
9 yaşında ankaraya gitmiştik annemle, tatil bitti gece 12 otobüsüne bilet almıştık aşti terminalinde uyuyordum ve yine bu kriz anı geldi. çevredeki insanlar başıma toplandı. uyandığımda yine annem başımda dua okuyordu. biliyorum yaşadıklarımı yaşıyan bir kaç kişi daha vardır eğer buna benzer şeyler yaşayanlar varsa pmden ulaşsın.
yine 9 yaşındaydım, süt kardeşim gazi vardı. liseliler bilmez önceki evlerde sofa denen büyük bir giriş olur. kalk lan sofada top oynayalım demiş o ara oturma odasında uyuyormuşum saçma sapan kelimeler söylemişim, ulan bu çocuk ingilizceyi mi söktü demiş. daha sonra korkup babamgili çağırmış yaşadığım en uzun kriz buydu, uyandığımda annem ağlıyor beni öpüyordu.

işte bu yüzden ateistlere itibar göstermem birebir yaşayan biri olarak yazdım bu hikayeyi 20 yaşındayım son 8 yıldır bi problemim yok, inanmayanlar olup aileme soranlar oldu ve çoğu benden uzaklaştı.