toplanın panpalar fıkra

anlatıyorum: o.ç nun biri annesine sürekli babam kim babam kim diye soruyormuş. annesi her defasında cevapsız bırakıyormuş bu soruları. bir gün annesi ölüm döşeğine düşmüş. demişki oğluna oğlum senin baban süleyman demiş. çocuk demiş peki anne ben babamı nasıl bulacağım annesi demiş senin baban dünyada gibi en büyük olan adam. annesi sonra ölmüş. çocuk babasını bulmak için yollara düşmüş. az gitmiş uz gitmiş göl kenarında gibiyle balık tutan bir adam görmüş. demiş ki sen demiş süleyman mısın? adam demiş estağfurullah ne haddime. çocuk devam etmiş yoluna çok ilerde bir adam daha görmüş adam gibiyle geyik avlayan bir adam görmüş onada sormuş süleymanmısın diye adam dem,ş estağfurullah ne haddime. çocuk devam etmiş çook uzakta bir adam daha görmüş bu da insanları denizde karşıdan karşıya geçiriyor. bunada sormuş buda değil. başka bir adam görmüş oda gibiyle aydedeyle poker oynuyor ona sormuş aynı cevap. çocuk iyice ümidini kaybedecekken yolda bir adam görmüş. adam sormuş ne işin var diye burda çocuk olanları anlatınca adam demiş süleyman benim. çocuk şaşırmış ama annem demiştiki baban dünyada gibi en büyük olan adam. adam gülmüş ve demişki. oğlum demiş sen yürüdüğün yerleri taş toprak mı sanıyorsun.