beyler ananem öldü bugün

zaten 1 aydan fazla bi süredir hastanedeydi. evi yanmıştı garibimin sabahın köründe. eski kafaları bilirsiniz yokluk gördüklerinden malları kıymetlidir. garibim hemen çıkmak yerine söndürmeye uğraşıp kendi vücudunda da derin yanıklara sebep vermişti. denizlide hastanede yatıyordu bayadır. tam iyi oldu ameliyatlar iyi geçti derken kadının bünyesi kaldırmadı ağır ilaçları. iç organları iflas etti. annem ve kardeşim yurtdışında ananem ilk hastaneye girdiğinde gelmişlerdi yarın tekrar geliceklerdi biletleri hazırdı. ananem bekledi heralde kızını son kez görebilmek için başaramadı yenik düştü vücudu. saat 5 gibi aldım haberi ne kadar zor bişeymiş ben hiçkimsemi kaybetmemiştim. bunu anneme söylemek daha da zordu benim için. bütün gün kimsenin yanında ağlayamamak baya doldurmuş beni sanırım şimdi tutamadım kendimi.
özet geçeyim: sevdikleriniz yanınızdayken bilin değerini çok geç olmadan söyleyin ne kadar sevdiğinizi.

edit:hepinize teşekkür ederim teker teker panpalar. ben ufakken bi kere babaannemin annesi öldüğünde ağlamıştım daha yakınım ölmemişti. şimdi anladım işte gerçekten hayatı. bide yalan falan diyen arkadaşlar var. bilmiyorum kendileri böyle bir konuda yalan atabilcek kadar düşüklermi. ben burda dolu olduğum için yazmak istedim. yeri değil eğlenmek için burdayız bende farkındayım..

edit2: çıkıyorum beyler taziyelerinize teker teker cevap vermek isterdim sağolun gerçekten. yarın sabah 5 buçuk gibi yola çıkıcaz denizliden alıp kuşadası hastanesinin morguna nakledilcek. cenazede pazar günü kalkıcak. varsa kuşadasından arkadaşlar gelmek isterse buyursun. hepinize çok teşekkür ederim tekrardan iyi geceler

edit3: daha 7 si çıkmadan ananemin miras konuşmaları başladı. kadının 7 tane tam altını 3 tane bileziği bide 18bin lirası varmış köydede bi arsası ufak bi evi var. 2 erkek evladı köpek gibi atıldı mal bölüşülmesine salyaları ağızlarında. ölmek bile zormuş lan