1. 551.
    +1
    didemin hastaneden çıkacağı gün...

    okuldan sonra hastaneye gittim didem akşam saatlerinde taburcu olacaktı...

    artık iyileşmişti panpalar babası işi olduğu için ankaraya dönmüştü ve bugün tekrar didemin annesini almaya gelmişti çocuk okulu olduğu için babasıyla geri dönmüştü...

    didem taburcu edildi...

    babası didemi yurduna kadar bıraktı annesi benimde arabaya binmem için ısrar etti ama ben binmedim... didem artık ayaklanmıştı okula gidebilirdi... yüzündeki yaraları gördükçe içim acıyordu.

    ailesi ankaraya dönüyordu... didem bana mesaj attı

    "dışarı çıkalım bitanem seninle yalnız kalmayı çok özledim"

    "daha yeni çıktın hastaneden dinlen biraz yurtta"

    "ya zaten deliler gibi yatıyorum haftalardır yeter ben gezmek istiyorum"

    "peki yarım saat sonra seni yurttan alırım * "

    "peki bekliyorum * "

    hemen kuyumcuya gidip bir kolye aldım... kolye buna benziyordu tam olmasada. http://imgim.com/4279inciv3968121.jpg

    ve taksiyle didemin yurduna gittim 5 dakika sonra indi...

    onu bizim divan a zütürdüm tekrar orası artık bizim mekandı...

    bir masaya oturduk yemekleri söyledik ve sohbet ediyorduk

    kolyeyi çaktırmadan elimin arkasına geçirdim ve

    "bitanem" dedim

    "efendim canım"

    "hep saçlarınla oynamak istemişimdir oynayabilir miyim dedim... "

    "tabi" dedi gülerek

    ayağa kalktım tokasız saçlarını arka tarafta topladım ve ellerimi boynunun altına indirdim yanağına öpücük kondurup kolyeyi boynuna taktım

    farkedince çok şaşırdı ve lokantanın ortasında ayağa kalkıp bana sarıldı...

    çok mutluydum beyler aldığım şeylerin onu mutlu etmesi beni çok çok mutlu ediyordu yanağımdan öptü ve tekrar oturdu...

    "çok teşekkür ederim seni seviyorum" dedi çok mutluydu beyler anlatamam.

    "bende seni seviyorum yalnız o kolyenin yerini bir gün yüzük alabilir o zaman da böyle davranabilecek misin bakalım ;)"

    "hiç şansın olmak tokatı patlatırım valla :p"

    "hımm torunlarımı severken de öyle diyebilecek misin bakalım :p"

    "şuna bak ya çocukları oldu da torunu kaldı * "

    sohbetimiz her zamanki gibi iyi gidiyordu...

    gözlerine bakarken hala dayanamıyordum, elini tutarken titreyişimi durduramıyordum, onun sevgisi bana güven veriyordu...

    o güzel yanaklarından öperken ya bu yanakları bir daha öpemezsem özlemiyle öpüyordum o hala benden ben de hala ondan utanıyordum...

    bizim aşkımız çok büyüktü bir saniye ayrı kalmaya tahammül edemiyordum...
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster