1. 51.
    -1
    Ve bazen öyle “aptallar” vardır ki aşka düşen, aptallıklarına doymayıp ondan zevk de alırlar. En büyük aptallık umutsuz bir aşkın pençesine düşmek olur bazen. Araya yollar girer, Leyla ile Mecnun’a olduğu gibi. Bazen başka insanlar girer, bazen de başlayan ilişki hazırlar o aşkın ölümünü. Bir de arada ne yolların, ne insanların olduğu çeşidi vardır; karşılıksız aşk diyoruz biz buna. Platon, aşkın acı veren bir zihinsel hastalık olduğunu söylerken, aşkın bu acı, çok acı türünün kendisinin ismiyle anılacağından bihaberdi belki de.
    Ancak ister Platonik, ister karşılıklı olsun, duygular kişiye özeldir. Ona aittir tamamen. Ortada mükemmel gibi görünen bir ilişki olsa dahi, kimse kimseye aynı oranda duygular beslemez. Herkes kendi kafasında, kendi düşlerinde yaşar aşkını. Ve bu düşlerin gerçeğe yakınlığıyla doğru orantılı olarak aşk, mutluluk veya mutsuzluk getirir sahibine.
    ···
   tümünü göster