kemoterapi biter

ama kanser atlatılamaz. olay budur işte. günlerce zorluk çek, saç, sakal, kıl, tüy ne varsa dökülsün, için gitsin senin, ot gibi yaşa hayatı, kilo kaybet, hiç bir zevk alma hayattan, sadece hastalıktan kurtulacağını um, hayal et, düşün.

her zaman iyi düşün, mutlu ol, moral bul ki kanseri atlat. böyle inandırırlar sonra "gelen rapor ve tahlil sonuçlarına göre maalesef vücudunuz tedaviye yanıt vermiyor."

aha işte ilk şok, ağlayamazsın çünkü ailen yanında, onlarda ağlayamaz çünkü sen oradasın, ne diyeceksin peki?

"üzülme be doktor sen elinden geleni yaptın, kader var olacağı varmış oldu."

kim böyle karşılar lan bu durumu? kim bi söyleyin amk?

"ulan huur çocuğu, günlerdir ben boş yere mi ot gibi yaşadım lan, saçımı, kılımı tüyümü her taku kestim. gibtirme belanı doktor!"

kim böyle diyebilir peki? her şeyi aklından düşünürsün ama bir tak diyemezsin. o ara baba der ki

"dışarı çıkalım bir doktor" sen: "ne konuşacaksanız burada konuşun baba çocuk değilim ben."

babanın gözleri dolu tabi "ne kadar zamanı var?" doktor robot gibi aynı " 3 ile 6 ay arası"

hah şimdi ne tak yersen ye amk.

evet beyler bilen biliyordur kemoterapi görüyordum bir süredir, hastalığı yenemedim ne yazık ki, aranızdan ayrılacağım bir süre sonra, ne yalan söyleyim anne babadan sonra "inci sözlük"tü benim için. çok sevdim sizi, kardeşim yerine koydum hepinizi. kader işte amk ne yapabilirsiniz ki ?

hakkınızı helal edin beyler, hakkım varsa helal olsun.

yalanına sokuyumculara;

(bkz: kanseri şer incisi ker)

(bkz: bu bir veda değil es tir)

(bkz: serkan bir daha sözlüğü kapatırsan kemoterapi)

en çokta burayı özleyecem amk. bu arada sözlük hızlanmış lan amk serkan zamanında yapsaydın ya bunu.