1. 12926.
    +2
    Annemi kırarak başlamıştım işe. Acımıyordum sanki. Devdıbını bardaklar, tabaklar aldı. Saç uçlarım sadece gidişatı takip etti. Ve bu sabah tırnaklarımda kırılmıştı bana, kendiliğinden.

    -Allah seni kahretsin!

    Kahroluyordum zaten. Hem annenden duyduğunda bu sözü canın nasıl da yanıyor öyle! Ama belli etmiyorsun işte. O karşında hüngür hüngür ağlarken senin için kan ağlıyor. Belli etmiyorsun; deliliğe vuruyorsun işi. Vurdumduymazlığın dibini buluyorsun. Gözkapakları veda ederken güne ; sen kendini hıçkırıklara boğuyorsun. Kimse bilmiyor, çünkü onlar seni hala bencil sanıyor.

    Sahi, her şey güzel mi olacak demişti biri?
    Hiç sanmıyorum!
    Hiç…
    ···
   tümünü göster