1. 17876.
    +7
    O da benim gibi gülümsemeye çalıştı.. gözleri kısıldı biraz.. damlalar kurtuldu kenarlarından.. yanağını ıslattı.. başını yine bir aşağı bir yukarı sallarken iç çekip konuştu,

    “iyi…o zaman Allah ömür verdiğince başının belasıyım..” dedi.. güle ağlaya, hıçkırarak sarıldı boynuma..ben de ona sarıldım bütün benliğimle..

    Yeniden bir araya geleli beş aydan fazla olmuştu ama, biz daha o anca o akşam açılabilmiştik birbirimize…aşk-sevgi denen müessesede, mesele, fiziki bir açılmadan ibaret olsaydı zaten tüm bu duygusallığa, romantizme gerek kalmazdı..biz akşamüstü ruhlarımızı açtık birbirine.. ardına kadar…demir almıştım yeniden limandan..ama bu kez ebru da vardı gemimde…anca beraber, kanca beraber…

    Sanırım, biraz önce bahsettiğim o “yetememe” “ne kadar sevdiğini gösterememe” durumu artık noktalanmış ve mazide kalmıştı..

    Artık daha bir bütündük biz.. aramızda kalan o ufacık, küçücük, içinde bir hayaletin anca geçebileceği görünmez boşluk da , o akşamüstü kapanmıştı…
    ···
   tümünü göster