nasıl piç oldum anlatıyorum

Her görüşte yeniden aşık oluyorum..her dokunuşunda, bir üşüyorum..bir yanıyorum..

Hani, birinden hoşlanmaya başladığınız vakit, böyle bir ürperti gelir, bir üşüme basar ya içten içe.. sonra anlamsız bir gülümseme isteği gelir.. bağıra çağıra şarkı söylemek istersiniz.. içinize çektiğiniz nefes göğsünüzü gıdıklar..

Hani, bir de hoşlanılan kişinin karşısına dikilmenizden evvel, yelkenlerinizi açıp, demirinizi aldığınız zaman, (açılmak diyoruz ya hani.. sevdiğimize açılmak, aslında bilinmez bir denize açılmak..ya güzel, güneşli bir seyahat var ufukta, ya da amansız bir alabora..) o tanıdık üşümeyle beraber gelen bir kalp çarpıntısı, parmak uçlarınızda uyuşma.. dirseğinizi, sıranın sivri kenarına çarptığınızda olduğu gibi..

Her görüşümde yaşıyorum bunu.. ebruyu her görüşümde..yan yana her gelişimizde.. sanki her an, sürekli ve sürekli aşık oluyorum.. sürekli, tam da aşkımı itiraf etmek üzereymişçesine dizlerimi titreten o heyecanlı haller içindeyim..

Gülümsemek geliyor devamlı içimden.. çizgi film karakteri gibi, devamlı yukarı kıvrık ağız kenarları ve pembe yanaklar dolaşma potansiyelindeyim..

Bir de o, “hislerinizin karşılıklı olduğunu bilme durumu” yok mu..oof..of…yan yanayken.. yüzlerimiz birbirine her döndüğünde.. omzu omzuma sürtünüp, parmakları elimin üzerine değdiğinde..

Elimde çakmak, doğalgaz boru hattının yakınında maytap ateşliyor gibiyim..her an patlamaya, alev almaya müsaitim..hep o tatlı gerginlik…damarlarımda akan kanın içinde pütürlü parçalar var gibi.. içimde gezinirlerken mütemadiyen huylandırıyorlar beni.. mutluluk çığlıklarımı zor bastırıyorum içime.. absürt kaçmayacağını bilsem, “ebruuuu seni seviyorummmm heeeıoııooooaaaaaa” diye bağıra bağıra gezerim (: