nolur duygusal piçler gelsin

gün doğmadan uyandı kapıcı kasım
arandıda yaktı ilk bafrasını
sonra kalktı yaktı kaloriferi
dışarda yaman bir ayaz vardı

asiye karısı kızı safinaz
uyuyorlardı sessiz upuzun
dün bütün gün on numarada çamaşırdaydılar
ellerin kirini yuğmaktan yorgun

yeni bir gün diye düşünmedi ki
değişik ne olacaktı ki
onca daire onca merdiven
bakkala git ekmek al çöp dök çöp

yaktı ocağı çayı demledi
sonrada kaldırdı asiyesini
ben çıkıyorum dedi siparişlere
gecikmesin kızı uyandır dedi

asiye kadın zorla yekindi
of dedi bir of anam anam
kızım safinaz kalk okul vakti
daha çok uykum var uykum var anam

güz günü dökülen yapraklar gibi
öyle farksızca geçerken yıllar
asiye temizlikte kasım ın çıkta
safinaz orta ikiye başlar.

okusun tek taş çekerim sırtımda
okusun kul olmasın ellere diyen kasım
geçikçe sınıfları safinaz yıl sonunda
kasılıyordu kapıcı kasım kasım kasım

herşeyin fiaı artıyordu ancak
et, süt, bez, tuz vede yakacak
ve kitap ve defter ve kalem ve açacak
artmayan tek şey aylığıydı kasımın
artmayan tek şey aylığıydı ancak

fiatlar artıyordu kasımın ücreti sabit
fiatlar artıyordu safinaz okuyordu
safinazın okuduğu kitaplar yazıyordu
bir doktorun işçiden şerefli olduğunu

fiatlar artıyordu kasımın ücreti sabit
kasımın ücreti fiatlara yetmiyordu
birkaç ay daha dişini sıktı kapıcı kasım
safinaz artık okula gidemiyordu

mecburdu artık safinazda çalışmaya
aile bütçesine katkıda bulunmaya
okul önlüklerini ağlayarak çıkardı
daha ondördünde fabrikaya başladı safinaz

gine erken kalkıyordu safinaz sabahları
her sabah geçerek o aynı sokakları
kendi gibi insanlarla doldurup fabrikaları
kendi gibilerine satıyorlardı yaptıkları malları

safinaz ondördünde at gibi çalışıyor
sendika yok sigorta yok iş güvenliğide yok
safinaz haftasonları sinemaya gidiyor
bekliyor o filmlerdeki o zengin bey çocuğunu

kendinden büyük kızlar kuaföre gidiyor
hafta sonları boyalar sürüyorlar yüzlerine
pazartesileri localardan söz ediyorlar
safinaz anlamadan bakıyor yüzlerine

safinaz fotoroman okuyor safinaz kupon kesiyor
babası kader diyor piyango bileti alıyor
günden güne yaşlanıyor dertleniyor anası
safinaz eve erken gelmekten sıkılıyor

o aybaşı aylığından pudra aldı kendine
bir çift uzun çorap topuklu ayakkabı
pudrayı sürüp sürüp aynadan baktı yüzüne
ve o hafta sonu eve biraz daha geç geldi

“bir emeklinin oğluyum adım niyazi
jön niyazi de derler dostlar sağolsun
lise sondan terk okul durumum
fabrikada muhasebeye takılıyorum

peder sağolsun levazımcıydı
çok dostları vardı o zamanlardan
eskiden yağ tüccarıymış şimdiki patron
babamın dostuymuş o zamanlardan

okulda çok çaktım matematikten
şimdi matematikten buluyorum yolumu
ne biçim dünya bu dinine yandığım
aç bir ufak daha kafamızı bulalım

ha onu diyordum abiler adım niyazi, jön niyazide derler dostlar sağolsun geçenlerde bir yavru düştü fabrikaya mmm fıstık gibi ama adı biraz fazla aysel değil canan değil ya. safinaz. hoş hepsi naz olsa ne yazar geçenlerde karşılaştık iş çıkışında çaktım beykozu dedim. haftasonu ha anlarsınya... ” bir kutu pudra sürmüş çıktıda geldi. keh keh keh keh.

aylardan ramazan teravih sonrası
namazdan dönene dek bekledi karısı
gelince kasım usul usul dokandı
bu kızda bir haller var dedi asiye

kasım irkildi “nola dedi” nolabilirki?
asiye sustu başını öne eğdi
sonrada fısıldar gibi konuştu asiye
dün gece sayıklıyordu “yapma niyazi”

kasım dellendi fırladı yerinden
tutup dövdü kızı allah yarattı demeden
hiç ağlamadı safinaz öylece baktı babasına
o akşam çıktı gitti ve bir daha eve hiç dönmedi

baba evinden çıkıp gitmek kurtuluş mu kurtuluş mu?
düşündün mü bu yolun sonu düzlük mü ya yokuş mu?
varacağın en son nokta doğru mu yanlış mı?
nereye safinaz?

niyazi’den hayır umma ilaçsız bir kele benzer
fabrikadaki yömiyen söylesene neye yeter
bak duruyor hususiler el ediyor cici beyler
nereye safinaz?

genelevde sermayesin patron alır kazancını
dostun kumarda kaybeder senden çıkarır hıncını
yıllar geçer sen çökersin dilenirsin aç avcunu nereye
nereye safinaz?

bazen şansın yaver gider biri çıkar evlenirsin
bazen açarsın gözünü bir genelev işletirsin
söylesenize safinazlar bütün bunlar kurtuluş mu?
kurtuluş nerede safinaz?