1. 1801.
    0
    Hayatta ben en çok babamı sevdim kara çalılar gibi yerden bitme bir çocuk çırpı bacaklarıyla ha düştü ha düşecek nasıl koşarsa ardından bir devin o çapkın babamı ben öyle sevdim bilmezdi ki oturduğumuz semti geldimide gidici hep heep acele işi çağın en güzel maarif müfettişi atlastan bakardım nereye gitti öyl... e öyle ezber ettim gurbeti sevinçten uçardım hasta oldumu kırkı geçerse ateş çağırırlar istanbul'a bir helalleşmek ister elbet diğmi oğluyla tifoyken başardım bu aşk oyununu ohh dedim göğsüne gömdüm burnumu en son teftişine çıkana değin koştururken ardından o uçmaktaki devin daha b aşka tür aşklar geniş sevdalar için açıldı nefesim, fikrim, canevim hayatta ben en çok babamı sevdim
    ···
   tümünü göster