ankara havasının amına koyayım

arkadaşı evlendiriyoruz geçen hafta... ısrar üstüne ısrar kalk oyna, kalk oyna... bilmem diyorum anlamam diyorum, yok! illa oynayacan. Olm dedim nası yapacaz? Ne oynayacaz? lan ankara havası var işte sazcı ne söylüyosa ona göre figür yapacan falan filan. dedim peki. kalktık oynuyoruz.

birden bi parçaya geçiş yaptı ırzını gibtiğimin sazcısı baktım engelli arkadaşlar piste çıktı oynuyor. parçanın adı topal, uyduracaz mecburen. gerilip gerilip duvara dizi attığım gibi cart diye sen diz dön... aklım çıktı dıbına koyim ama yapacak bir şey yok.

bi yandan oynuyorum, bi yandan gözlerimden yaşlar süzülüyor acıdan... bi yandan da giydiriyorum bu oyunu icad edenin sülalesini gibeyim diyerek... dıbına koyim oyun bitti, herkes dağıldı bi ben kaldım gib gibi ortada çünkü yürüyemiyorum. bacak kütük gibi oldu, morardı gitti dıbına koyim. çürüdü...

böyle oyun mu olur lan? ayrıca icad edeni de gibeyim bunlar mal harbiden.

benden size tavsiye hiçbir yerde oynamayın panpalar; ne çalacağı belli olmaz bu muallaklerin.