nasıl piç oldum anlatıyorum

Ebrunun arkadaş çevresiyle tanışılacaktı..

Aklıma zamanında mine ninkilerle olan tanışmam ve gereksiz kasışlarım geldi…güldüm çocukluğuma.. havam kimeymiş ki benim?..

Çok şükür ki, etrafımdaki, dostlarımın da maddi manevi, sosyal duygusal her türlü ilişkisi yolunda gidiyor..

Zaten Alper filan bence yolu yarıladılar yani..o hatunu hayatta bırakmaz bizimki..e kız da bu zamana kadar bırakmadıysa artık bırakmaz.. olur onlar yani…inşallah olsunlar zaten…nuriş ile beril in de ilişkisi beklenmedik şekilde düzgün gidiyor.. keza tolganın da..diyorum ya, onlar zaten artık epey yol aldılar..biz, nilay-neco ve ebru-tsigalko taze sevgilileriz daha..

Aslında işi mazilere dökecek olursak, en eskileri ebruyla biziz de işte…olaylar olaylar…aramıza yollar, yabancı kollar, zor yıllar girdi (:

Yakın çevremde, çoğu şey böyle tıkırında giderken, dünya tatlısı bir kız çocuğunun yalnızlığını içime sindiremiyordum.. sanki tek ekgib o kalmış gibiydi…begüm evet.. belki de mutluluğa en çok hasret olan, en fazla hak edeniydi..

Her ne kadar deli arkadaşı Neslihan hala bile arada beni gördüğünde (hele de ebruyla) gözlerinden ateş topları atıyor olsa da (kimin umurunda amk) (:

Begümü de evermeyi kafama koymuştum kendi çapımda..

Üstelik müstakbel sevgili adayını da belirlemiştim kafamda…yani..bir tanışırlardı en azından..bu işler biraz da elektrik işi.. olursa, sevap işlemiş oluruz fena mı? (:

Bir ara bu işin üzerine gidecektim..

Şimdiyse, henüz sınavların uzak, derslerin hafif olduğu bu güzel zamanları, yaz sonu, sonbahar başının kendine has, ılık ve esintili gecelerini, bazen ikiye iki, bazen üçlü, bazen de abartık beşli çiftler halinde takılıp eğlenerek geçiriyorduk…

…bu güzel zamanlar..bu cicim ayları…her şeyin güzel ve düzgün gidişi…bana, fena halde bir şeyleri, bir zamanları hatırlattı…size de hatırlattı mı?...