1. 17726.
    +7
    “ne dedin kız?”

    “dedim işte bir şeyler..”

    “ne dedin işte? Poponu yakarım mı dedin ne dedin? Ben o kadar laf ettim bana mısın demedi, sen iki dakikada stüdyoyu terk ettirdin hatuna?”

    Az önce kevgir haline getirdiği koluma kibarca girdi bu kez.. yürüttü beni..

    “sonuç olarak artık bir daha ne sana ne de bana bulaşmayacak..bu kadar yani, konu burada kapandı.. üzümünü ye bağını sorma artık sen de..”

    “ee..ama merak ediyorum la (:”

    “etme..ben de merak ediyorum, acaba daha bilmediğim neleerr, neler daha duyacağım, ya da okuyacağım…elif ha?..oha ya..”

    “ya ne olacak bilmediğin bebeğim? Bunları zaten konuşmadık mı? bak böyle dediğin zaman ben gene kendimi kötü hissediyorum…bilmediğin bir şey filan yok…hepsi de çok uzakta kaldı artık..ama ben illa kızacağım, başına kakacağım diyorsan da, bir şey diyemem yani..hak ettim sonuna kadar..”

    “neyse tamam.. değmez bunları konuşup moralimizi bozmaya.. bence de hepsi uzakta kalmış artık..ben sana güveniyorum.. senin şimdiki halini seviyorum…yıllar öncesinde sınıfta beni ilk öptüğün zamanki halini seviyorum…aradaki halini aradan çıkarsak da olur (:”

    Kolumu kolundan çıkarıp omzuna doladım..

    “ben de senin her halini seviyorum…şimdiki.. geçmişteki..gelecekteki…güzel bir gelecek görüyorum…ikimizin geleceği…sen de görebiliyor musun? Bilmiyorum, benim gibi mi düşünüyorsun?”

    Göz göze geldik sessiz saniyelerde..

    “ya..tsigalko ben ilk günden beri düşünüyorum onları.. serhat ikimizi tanıştırdığı ilk günden beri.. beni konuşturma şimdi tekrar tekrar yani (:”

    Kendime çekip kocaman öpücükler kondurdum yüzüne, yanaklarına.. neresine denk gelirse.. gülerek biraz ittirdi, yol ortasında olduğumuzun farkına vardırttı ufak bir dirsekle.. tamam len.. sakinim (:
    ···
   tümünü göster