nasıl piç oldum anlatıyorum

huur geldi 15 dakika kadar sonra..

Onun zehirli muhabbetini uzun uzun yazmayacağım artık..
ama ana hatlar, aynı benim zamanında düşündüğüm gibi..
kız, artık nasıl bir tesadüf, nasıl bir kader oyunudur ki, benim zamanında cerenlerin evinde sürttüğüm hatunla, aynı bölümde olmaları vesilesiyle tanışıyor..

onunla benim muhabbetimi yapıyor ve bunun üzerine, o kız da beni, o zamandan hatırladığı kadarıyla anlatıyor..

benim kirli çamaşırlarımın bir kısmına ulaşmayı başaran burçinin aklına, o malum planı geliyor..

elif ile yaşadığımız geceleri, tamamen boş atıp dolu tutmadan ibaret bir şekilde tahminlemiş..

“nilayın arkadaşı elif mi?” diyor ebru şaşkınlıkla..

Günlükte özenle atladığım sayfaların boşluğunu bu muhabbet doldurdu aq..eyvallah..

“evet..” diyorum hüsranla.. ebrunun yüzü iyice düşüyor…

Nilayı bilerek kullandığını ve kendi şizofren oyunuyla nasıl ateşe attığını anlatıyor.. busenin numarasını gülşenden aldığını itiraf ediyor..o derece yaklaşmış bize ruhumuz bile duymadan..

Tabi gülşenin de bunda suçu yok..o da biraz fazla aklı havada oluşunun kurbanı..

Burçin, dantel oyası gibi, ince ince işleyip, boynumuza dolamış ilmeği..

Sonunda da onlarca kez özür dileyip helallik tarzı bir şeyler istiyor..

Yarım ağızla gülüyorum..

Hakkımı helal filan da etmiyorum…

“bu kadar mı?”

“evet..”

“iyi..ben zaten çoğunu tahmin ediyordum…neyse…bu son konuşmamızdı.. dediğin gibi…bir daha yüzünü bile görmeyeceğim.. bizi görünce yolunu değiştireceksin.. hele ki ebrunun kılına bir zarar gelirse, direkt senden bilirim.. anladın mı? tamamen çıkıyorsun hayatımdan..”

Ben çardaklardan ayrıldım ama ebru biraz daha kaldı.. onun da söyleyecekleri varmışmış ya hani…

Ve ne yaptı, ne söyledi bilmiyorum ama kızı elleri yüzünde, ağlaya ağlaya, koşar adımlarla kaçırttı çardaktan..