aşk

Aşk,
Kabenin siyah örtüsüne yüz sürenin gözünden dökülen...
Aşk,
Mecnun leyla' ya sen de kimsin dediğinde maralların gırtlağına tıkanan...
Aşk,
Hesap günü kargaşasında, anaya yavrusunu unutturan neyse, herkesi ve herşeyi öyle unutturan...
Aşk, Yangın yeri...
Aşk, talan...
Aşk, dağları yürüten...
Bir gece ayı sol, güneşi sağ eline verseler de vazgeçilmez olan...
Aşk,
damda deve aratan, balıklara iğnesini getirten,
ebu bekir adında birini yoldaş eden...
Aşk,
fatıma' nın paklığı, zeynep'in cesareti, vahşi'nin keşkesi...
Aşk,
meryem...
Tahta atların üzerinde anakaralar aşıran, kağıt gemilerle okyanusları bitiren...
Oyuncak kılıçlarla haramileri düşüren...
Aşk,
ikindi...
Aşk, şimdi...
Aşk,
bekleyen...
Aşk,
hatice...
Kimsenin kimseye hayrının olmadığı yerde, yine akla ilk gelen...
Sonsuz karanlıkların ortasında vurgun yemiş bir çığlıkla çerağlar yakan...
Aşk,
sefa ile merve arasında olmak...
Aşk, ağlamayı en çok kendisine yakıştırmak...
Aşk,
ummak...
Koşmak... Koşmak... Koşmak...
Aşk,
hacer...
Bir aba... Bir hırka...
Bir nefeste kırkbin defa da adını söyletebilen...
Aşk,
mevlana...
Bütün evliyaların gizlediği... Bütün abdalların izlediği... Bütün dervişlerin içlerinden geldiği gibi...
Aşk,
en çok isa'ya yakışan...
Sabr ise eyüb'e yazılan...
Merhametse nebi'ye inen...
Denizler tutuşturulduğunda,
Dağlar yürütüldüğünde,
yıldızlar semadan bir bir döküldüğünde...
Herkesin herşeyi, herkesin herşeyi unuttuğu o günde...
Aşk,
unutmamak...
Aşk,
gözü kranlık,
aşk, yalnızlık...
Aşk,
öksüz şehirlerin kapısında... Bağdat'ta, gazze'de, kandehar'da, istanbul'da...
Isırdıkça kanayan dudaklardan dökülen sözlerle,
havanın nasıl,
saatin kaç olduğunu sormak...
Aşk,
hiç kimsenin hiç kimseyi bu kadar sevmemesi...
Yağmurun incire, zeytinin bala söylediği...
Anla işte...
Aşk,
onbir yaşındaki muhafazid'in annesi...
Aşk,
eylem...
Dünyanın en güzel başkaldırması...
En güzeli ile dünyanın...
Bir hırkadan yazılmış en güzel şiiri bulup çıkarmak...
Aşk,
hiç kimsenin hiç kimseyi bu kadar beklememesi...
ibrahim sadri...