nasıl piç oldum anlatıyorum

bu ses beni de şaşırtmıştı. planda böyle bir şey yoktu çünkü...

sesin geldiği tarafa doğru kafamı çevirmemle mandingo ve johnny sins ikilisini yanyana görmem bir oldu.

burçin'in böyle bir plan karşısında hazırlıksız yakalanacağını düşünerek büyük "aptallık" etmiştim anlaşılan.

işin garip tarafı ise ikisinin de türkçe konuşuyor olmalarının yanında neredeyse kusursuz bir senkronizasyonla eş zamanlı olarak merhabalar demeleriydi.

burçin sandığımdan da çetin ceviz çıkmıştı ama o an artistlikle içimden, "biz bu cevizi de kırarız" diye geçiriyordum.

ancak bu düşüncemin beynimden uçması birkaç saniye sürdü sadece. mandingonun malafatı kafama vurmasıyla bayılmam bir olmuş.

uyandığımda bizim her zamanki kafede, benim bütün tayfam zütünden kanlar sızar halde yatmaktaydı.

bu görüntüyü gördüğümde hissettiğim en belirgin duygu, zütümdeki acının yanında arkadaşlarımın zütünün acısını da bir kenara koyarsak, saygıydı. o an ferreci olmanın aslında nasıl bir iş olduğu kafama dank etti. gerçekten saygı duyuyordum. 30 kişi dile kolay.

işte ben böyle bin oldum dostlar. neyseki artık zütümün üzerine oturabiliyorum. 16 operasyon geçirdim (: