beyler size korkunç bir hikaye anlatıyım mı

evrimsel inanışa göre ilk çağlardan bu yana fiziksel gelişiminin yanısıra zihinsel olarak da geliştiği, zeka kapasitesinin arttığı söyleniyor.
zamane çocuklarının büyümüş de küçülmüş halleri bundan ileri geliyor olabilir.
evet,
insan nesli, zamana inat, yaşlandıkça idraki daha da gelişen, algıları giderek daha da açılan bir gelişimin içinde.
peki ya duygusal olarak gelişimimiz ne alemde?

sosyalitemiz için duygusal zekanın ne kadar mühim bir yeri olduğu konusunda yazılan sayısız kitabı hiç hesaba katmasak bile artık matematik zekasından daha üstün bişeylerin olduğunu hepimiz göre-öğrene kabul eder olduk.

ilk insandan bu yana gelişen duygusal zekamız duygusallığımızı kontrol edip nabza göre şerbet vermeyi öğretiyor bize.
dizilerde, filmlerde, kitaplarda hep aynı entrika oyunlarını hayretle ve sıksıkla hayranlıkla izliyoruz.

sahi,
en son büyük aşk hikayelerinde neler oldu hatırlayanlar var mı?

dağları delmek, aşk için ölmek, ömrü boyu çile çekmek falan.
bunlar duygusal zayıflık emareleri oldu; popüler olan aşkı bi punduna getirip yatak odasına taşımak.

insan gelişiyor mu demiştik?
ya, işte böyle.