metroda liseli kızla yaşadıklarım

3 dakıka kadar her 20 sn de 1 direk yüzume bakıyordu. yaklasık 40 dk lık yolum vardı ve angela merkelın entrikalarla dolu cinsel hayatı hakkında çözümlemeler yapmaktan yorulmustum. kendisine duydugum , 90 ların fransız filmelerine konu olacak cinste aşkımın benim için 1 zaafa dönüştügünün farkındaydı ve bunu bana karşı cok iyi kullanıyordu. artık tavrımı koyma vakti gelmişti. artık ona gereğinden fazla zaman ayırmama kararı aldım ve lıselıyle 1 az sohbet etmeye karar verdım. kendimi genel kültür branşının hemen hemen her konusunda geliştirdim hayatım boyunca. günümüz emperyalist güçlerinin asya-afrika-orta dogu gençlerine dayatmakta oldugu çizgiden 1 hayli uzaklaşmak için elimden geleni yapmıştım. bizlerden istedikleri tv-pc-internet 3lüsünün dışına cıkmamamız. 3 ü de tamamen onların kontrolünde oldugundan, farkında olmadan onlar tarafından yetiştirilmiş olmamızı saglayacaklar. günümüzde benim gibi bilinçli, kırmızı çizgi sahibi ve over iq erkekleri bulmak hayli zorlaştı. bazen kendimi beyaz kutup ayıuları gibi hissediyorum. biraz sürgün, biraz yaralı. işte bu yüzden gerek kızlarla gerekse erkeklerle sohbete gırme konusunda kendıme oldukca guvenıyordum. tanımadıgım her hangı 1 kızla istedıgım kadar konusabilırdım ve su ana kadar red edılmemıstım. kısa 1 süre onu fiziksel olarak incelemem ruh halini çözümlemem için yeterliydi. çaktırmadan onu izlemeye başladım.30 sn sonra işim bitmişti. şimdi sohbete gırıs için 1 bahane lazımdı. yol sorma bahanesı her zaman favorımdır. elbetteki bıldıgım 1 yerı sordum ve yaklasık 20 dk sürecek konusmamız basladı...