bir şeyler anlatcam buyrun bakalım

şimdi bu güzel insan kim bilir kimlerin hatalarından dolayı birbirine girmiş bin yıllık bir kardeşliğin en masum kurbanlarından oluyordu. hem de normal bir ölüm değil işkencelerden geçen bir ölüm ve cesedi bile insan muamelesi görmemiş yolun kenarına atılmış

gel de isyan etme gel de saygı duy devlete gel de biz sizin için buradayız diyen huur çocuklarına inan. o zamanlar sekiz yaşını geçkin idim ve elime silah alıp bir daha o askeleri görürsem kafasında kurşunları sıralamak istiyordum. kimse anlamaz zaten bizi... başa gelince anlaşılır.

toplanan köylülerden üç kişi teyzem ve üvey annem yola koyuldular babamın cesedini almak için. saatler geçti. onlar da geri dönmedi. köy tekrar bir korku zindanın içine girdi. muğlak korkular insanı sardı mı bundan kötüsü yoktu. 50 çeşit şey olmuş olabilirdi. tehlikeli saatlere çoktan girmiştik. kimse dönmedi o akşam ertesi sabah köy daha bir kalabalık toplanmıştı meydanda. ağlayanlar ağıt yakanlarla boıktan bir güne daha uyanmıştım.