bir şeyler anlatcam buyrun bakalım

babam hiç kimseye zararı olmayan bir adamdı. gerçekten kendi halinde tek derdi yaşamak ve çocuklarını bu yoklukta mutlu etmekti ama ne o zamanın devleti ne de çevredeki huur çocukları rahat bırakmadı.

ya askerden baskı görüyordu onların tarafında yer almak için ya da herhangi bir isteği yere gelmeyen ve sinirlenen bir binin sinsi planları çerçevesinde güvenlik güçlerine şikayeti yapılıyordu.

oysa onun tek isteği vardı çocuklarını aç ve açıkta bırakmadıktan sonra dededen kalma bahçelere inip ağaçlarla çiçeklerle hayvanlarla uğraşmaktı.

bir tilki vardı. zapzayıf. neredeyse açlıktan ölceketi. babam onu bağmızda koşamayacak halde bulmuştu. normal bir adam alır vurur amk. babam öyle değildi her hayvana şefkatle yaklaşırdı o tilkiyi bile kendi elleri ile kulubesinde besledi güçlenince bıraktı.

daha bu mübarek adam kilometrelerce yolu yürüyüp su depsundan oluklara suyun tutunabildiği yerlere su doldururdu kuşlar hayvanlar sussuz kalmasın diye.