ateistim ve gurur duyuyorumm

@1 herkesin fikri ve vicdani hürdür. inanmamak tipki iannmak gibi bir insan hakkidir ve herkes bu hakka elbette saygili olmali. senin ibadet etmeme özgürlügüne onun icin müslümanlar da sahiptir cünkü hic kimse namaz kilmadigi, oruc tutmadigi icin cehenneme gitmez. cennet dedigin yer icin, ister müslüman, ister baska monoteist olsun, üc sey gerekli:

allah'a iman,
ahirete iman
iyilik emretme ve yapma.

namaz, niyaz, oruc, icki icmeme vs. bu sartlarin icinde yok gördügün gibi.
bu kadar basit. kimse etmedigi ibadetler icin cezalandirilmayacak. bu kuran'da yok. namaz kilmadigi icin cehenneme gideceksin diye bir sey yok. kafaniza kim soktu bunlari?

gelelim "geberip gitme" meselesine. kardes, insanin kendisi icin "geberip gitmesi" kolay da, farz-i misal, annesi, sevdigi, babasi ölünce "geberip gitti" demesi cok zor. ateist felsefesinin albenisi inkar edecek degilim. bir nietzsche'nin actigi pencerenin gösterdigi o muhtesem perspektifi inkar etmiyorum ama ben bir sevdigimi kaybettigimde, onu bir daha hicbir surette görmeme düsüncesiyle de yasayamam. birgün tekrar bir araya gelecegimize dair ispatim yok, gelmeyecegimize dair de senin ispatin yok ama en azindan bende sende olmayan bir umut var. ateizm vaadettigi onca özgürlük icinde aslinda umudu öldürdügünü sakliyor. evet ateizm umudu öldürüyor. adalet umudunu, kavusma umudunu, huzur umudunu.
bizler de bu umutsuzlukla nasil yasadiginizi anlamiyoruz.