1. 26.
    0
    çok sevdiğim bir arkadaşım vardı, herifin babası bordo berelilerin eğitmeniydi, bizim arkadaşı da çocukluğundan itibaren aynı disiplinle yetiştirdi. bu 20 yaşına geldiğinde tekvando, jujitsu, vs hepsinde usta olmuştu. birgün iki serseri sokakta omuz atma gibi sudan bir sebeple bununla dalaştılar. aha dedim şimdi analarını gibecek. ama bu alttan aldı. elemanlar daha da diklendi. bu özür dilerim birader deyip olayı orada kapattı, elemanları gönderdi. biraz uzaklaştıktan sonra niye elemanları dövmedin diye sordum. sence onları döverek daha iyi bireyler yapabilir miydim dedi. ama şimdi onlardan özür diledim ve olayı daha kolay şekilde hallettim. bu iki serseriden özür dilediğim için kendime olan saygımdan birşey kaybetmedim, eğer sen onları dövmedim ve özür diledim diye bana artık saygı duymayacaksan, zaten hiç arkadaşım olmamışsın demektir dedi. ulan dedim bine babası sadece adam dövmeyi değil, adam olmayı da öğretmiş.

    özet geç bin diyenlere gelsin:

    kavgayla bir sorunun çözüldüğünü ve dayağı yiyenin "abi ver elini öpeyim" dediğini hiç görmedim amk. sadece daha büyük bir kavga için bilenirler, o kadar.
    ···
   tümünü göster