1. 1.
    +1 -1
    Ata'yı sevmek bizim için bir görevdi. Okulda, anlaşılması güç nutuklar dinleyerek, "Atam sen kalk da ben yatam" çığlıklarıyla büyüdük. Tartışılmaz bir insan, ideal bir liderdi. Daha doğrusu, bizim kuşağa bu klişeler dayatıldı. Tartışılması, hele hele sorgulanması söz konusu değildi. Tabii yıllar içinde böylesine soğuk bir atmosferde yetiştirilince, Atatürk bizim için çatık kaşlı bir “Devlet büyüğü” konumuna girdi.
    10 Kasım günlerinde ağlayanları hiç anlayamazdık. Nöbet tutan askerlerin gözyaşlarının suni olduğunu çok sonraları fark ettik.
    ···
   tümünü göster