bak kardeşim

bak kardeşim,

ben 35 yaşındayım. 3 yıl önce istanbul'un karmaşasına ve iş hayatına tepki olarak kariyerimin iyi bir döneminde her şeyi bırakıp ege'nin nezih bir kasabasına yerleştim. belki senin de hayalin böyle bir kasabada, bahçeli bir evde kendi sebze meyveni yetiştirip sağlıklı ve huzurlu bir hayat yaşamaktır. burası yazları şenlik olur, eylül ekim gibi sakinleşir. haftanın 2-3 günü rakını balığını yaparsın, hormonsuz besinlerle vücudunu sağlıklı tutarsın öyle de güzellikleri var. hatta şöyle anlatayım kardeşim geldiğim ilk sene ingiliz bir turist kıza aşık oldum, tanıştık, konuştuk, "burada benimle kal" dedim "şu an imkansız" dedi ve msn adresini verdi, facebook'tan beni ekledi. bundan dolayı iletişimde olmamız için internet bağlatmak zorunda kaldım. balıktan döndüğüm zaman duşumu alıp internetin başına geçiyorum ve ingiliz aşkım jessica ile sohbet ediyorum. bir yandan da facebook'ta paylaşılan komik içerikleri takip ediyorum. inci sözlük'ü keşfim de böyle olmuştur. hakikaten ilk zamanlar keyif alarak zaman geçirdim, gülmekten gözümden yaşların geldiği anlar oldu... ta ki senin başlıklarınla karşılaşıncaya kadar... o ne anlamsız ne kadar akıl yoksunu başlıklar öyle? sen nesin? sen nasıl iğrenç bir ucubesin? senin bir ailen yok mu? muhtemelen vardır ve ben acıyorum onlara senin gibi bir evlata sahip oldukları için... buradan sonrasında ağzımı ve üslubumu bozacağım. ulan it ulan pekekent o nasıl başlık o nasıl entry? senin açacağın başlığı gibeyim oğlum! biraz önce telefon rehberimden istanbul'daki çevremi kullanarak sivil polis arkadaşım mesut'u aradım ve durumu anlattım o da bana yardımcı olabileceğini söyledi ve ip numarandan ev adresine ulaştık. birazdan hazırlanıp çıkacağım birazdan diyorum çünkü jessica neden sinirli olduğumu merak ediyor bir yandan da ona durumu anlatmaya çalışıyorum. umarım geldiğimde evde olmazsın çünkü seni insan içine çıkamayacak hale getireceğim...