1. 26.
    +1
    Hepsi için ayrı ayrı, tüm erkekler, yalnız kalan kardeşler, ağabeyler, babalar ve kocalar olarak Fatiha okuduk. Hala korkudan ellerimiz titriyordu. “Ölüleri gömmek iyi geldi” dedi biri “Sanki şimdi biraz daha ölüler” Sonra hep beraber mezarlıktan çıkıp köyün meydanına döndük. Büyük, yaşlı fakat hala yeşil bir ağaç vardı. Ne zamandır oradaydı, kim dikmişti kimse bilmezdi. Belki köyden bile eskiydi. Yaprakları güneşi, gövdesi rüzgârı ve kökleri toprağı severdi.
    ···
   tümünü göster