1. 1426.
    0
    umudumu kaybediyordum taa ki o güne kadar...

    kabataş da üsküdar iskelesinde bekliyordum.. Üst kata çıktım hava soğuktu ama deniz havası almak istiyordum.. üst katta sadece 4 kişi vardı... gözleri yaşlı bir şekilde dalmış boğaz köprüsüne bakıyordu.. Kalbim deli gibi çarptı bir anda...

    o kanlı canlı karşımda idi.

    Bu kadar tesadüfe yürek dayanmazdı...

    Bir cesaret kalktım gittim yanına oturdum...

    Geldiğimi farketmedi bile...

    Durdum ben de onun baktığı yöne doğru bakıyordum...

    Hayatı bu kadar ciddiye alma, geçmişine takılma. insan bence kendisini düşünmeli egoist olmalı dedim... bir anda sesimi duyunca şaşırdı ve bana döndü.. Gülümsedim elimi uzattım tekrar merhaba...
    ···
   tümünü göster