yarrak tan korkan amlı insan

bunlara ilk defa ilkokulda rastlamıştım. amlı insanlar o zaman aralarına girdiğimizde "kızların arasında kıvırcık bebek" tekerlemeleriyle bizi kovarlardı. tabi biz de merak ederdik, bu hareketleri bizde merak uyandırırdı. bir gün dinledim amlılar konuşurken onları. daha amları olduğunu öğreneli çok da olmamıştı halbuki. konuştukları şeyi duyduğumda içim ürpermişti: "ya çok büyük onu içimize mi alıyomuşuz, çok acır yaa". evet bunu konuşuyolardı, onlar yannantan korkuyorlardı. e peki, biz nasıl gibişecektik? otuzbir çekmekten ellerimiz nasırlanmıştı. bunun nedeni acaba amlarının ne işe yaradığının onlara iyi anlatılmamış olması olabilir miydi? peki bizim suçumuz neydi? gençliğimizi neden yaşayamadık? yarrağa olan sansürden kurtulduğumuzda, genç amlılarımız yarrağa alıştığında, işte bütün sorunlar o zaman düzelecek. yannantan korkmayın amlı insanlar. "gibişmek suç değil, am lüzumsuz değil." tabii yannan da öyle.