depremin hayattan kopardıkları

bir rüzgar daha geldi ürperti hissettim, hissedebildiğime göre sakatlanan bir yerim yoktu.. bu iyiye işaretti... o esnada dışarıdan sesler duymaya başladım

orada biri var galiba bak sırtı bize dönük

hey kardeş duyuyor musun bizi..

bu adamlar bana mı sesleniyorlardı...
ama ben 5. katta idim bu insanlar nasıl burada beni görebilirler ki

idrak edemiyordum halen kendimi 5. katta zannediyordum. birisi sırtıma dokundu buradayım dedim.

dur sıkışmışsın seni kurtaracaz dedi. sen şurdan tut ben de buradan tutayım 3 dediğimizde dön dediler.

1

2

3

kıpırdayamıyordum bile.

birisi seslendi arkadaşlar gelin burada biri var. şu betonu kaldıralım bi yardım edin...

3 kişi daha gelmişti. sesleri duyuyordum...

hadi beyler 3 deyince gene asılıyoruz. Kardeş sen de hemen dön birimiz seni çekecek zaten dedi..

tamam dedim

1

2

3

döndüm ancak kimse beni çekmemişti yan yan gitmeye çalıştım. birisi gücüm tükeniyor bırakacam beyler diye bağırıyordu.

Allahım ölmek istemiyorum diye bağırıyordum bir yandan da yan yan çıkmaya çalışıyordum