hocamı zayıflarımı düzeltmesi için düzdüm

ben de 'teşekkürlük bir şey yapmadım ki' dedim. bilgisayar meselesi kapandığından artık emel hocanın yüzüne bakıyordum ve bu diyalogun ardından bir süre ne söyleyeceğimizi bilemeden göz göze kaldık. ardından teşekkür edip odasından ayrıldım.

bir hafta sınavdan önce okul olmadığından okula uğramadım. Bu bir haftada 31 çekmek için ferre açma gereği duymuyordum. daha önce hiç o gözle bakmadığım emel hoca birden rüyalarımın kadını olmuştu. şapşal bir aşık gibi emel hocayı düşüyordum. bunun çocukça bir düşünce olduğunun farkındaydım. emel hocanın günlük rutini içinde beni zerre düşünmediğinden emindim. fakat yinede bir liseli gibi tüm fantezilerimi emel hoca üzerinden kuruyordum.

sınav günü kağıdı masama bıraktı, rutin sınav konuşmasını yaptı, sıcak bir atışmayı geçtim, hiç göz göze bile gelmedik. boş bir kağıt, uzayacak bir sene ve bir hafta yaşattığım sanal aşkın yok olmasının yıkıntısıyla okuldan ayrıldım