şakirt arkadaşlara verdiğim ibretlik ayar

bir gün üniversitede cemaatçi arkadaşlardan biri illa ısrar etti akşam sohbet var gidelim diye. ateist olduğumu biliyordu. herneyse gittik. vay dıbına koyim ünideki hocalar öğrenci işleri müdürü bilmem nesi. çoğunluk orada. büyük bi cami gibi bir yere gittik.

her neyse baş abi konuştu biraz risale falan okudu. konuşması bitince çay partisi başladı. herkes ufak çemberler olup çaydanlıkların etrafında oturuyordu.

eşşek beni gibti ki kalktım ayağı şeker arıyom yan taraftaki çemberde şeker vardı şeker alcam diye elimi uzattım bin elimi tuttu tokalaştı benimle.

dıbına koyim uzaydan gelmişim muamelesi yaptılar bana. 100 kişiyle tokalaştım zaten çay sevmem. şekerin de dıbına koyim alamadım da. ama çayı sahiplenmedim. sanki ben çayımı içtim heheyt çay severim ama sadece 1 bardak.

neysee 4 arkadaş çıktık oradan. bize doğru gidiyoruz. iki tane bin, 2 şakirt bi de ben. yolda bu şakirtler benle dini allahı tartışmaya çalışıyorlar.

dedim bakın ben sizin inancınıza saygı göstereyim sorgulamayayım. siz de benim inançsızlığıma karışmayın. binler üstüme geliyo illa tartışacaklar. dedim siz zararlı çıkarsınız benim düşüncem değişirse bile kaybedecek bişeyim yok. ama sizinki değişirse kaybınız olacak ve hep kararsız kalacaksınız.

neyse muhabbet aldı başını gitti. eve geldik oturuyoruz hala tartışıyoruz. (evde 3 arkadaş kalıyorduk, biri ikinci öğretim diğeri de sınıfından arkadaşlarının yanında kalcaktı)

ben iki şakirtin beyinlerini nasıl daha kolay düşünecek hale getirebilirim diye düşünüyorum. iki tane bin (zaten ikizler bin oğlu binler) beni destekliyorlardı.

en son hatırladığım sofra kurmuşuz şarkı söylüyoruz elimizde şarap şişeleri bardak kullanmıyoruz direkt kafaya dikerek içiyoruz. (şaraplar önceden evde vardı)

sonra sızıp kalmışız zaten. (bina şehrin tam merkez tarafında olduğu için her katta bi büro vardı. tek daire üzeriydi ve en son katta biz vardık. geceleri bina bizimdi)

ertesi gün zor bela kalkmışız otobüse bindik okula gidiyoruz kimse konuşmuyor. artık o günden sonra hiç bi cemaatçi bana yaklaşamadı. bana bakarken şeytana bakıyorlar sanki.

neyse zaten gibtiğimin okulunu bıraktım yine hazırlanıyorum.

not: beyler nedendir bilmiyorum ama bana uzun yazma hastalığı bulaşmış. ne yazsam uzata uzata yazıyorum.

not2: bu olay %100 gerçektir. hiçbir yerinde abartı yoktur. yalancıyı zencinin yaprağı gibsindir.

edit: bu da şakirt arkadaşlara. bari eksilerken zevk alınç

http://inciswf.com/1285859106.swf