sübyandım çocuktum kendimden geçtim doğrultum

öğle arasına girmiştik, sibel beni çağırdı, okulun bahçesinde bi yerde başbaşa oturalım konuşalım dedi.

tamam dedim..

bu benim yüzümden mi okulu bırakıyorsun falan dedi.
gururum baskın çıktı ve hayır sen neden bir sebep olasın ki dedim.
daha iyi bir eğitim alacağıma inanıyor ailem dedim.

bunun gözler dolu dolu oldu ha ağladı ağlayacak. ellerimi tuttu, sıcacıktı elleri yanıyordu. Yumuşacıktı. kalbimde bir ılıklık hissettim o kadar kötü hissediyordum ki kendimi. ellerimi aldı göğsüne yasladı. kalp atışlarımı duyuyor musun dedi evet dedim. Bu denli attığı olmadı hiç dedi, beni bırakırsan asla bu denli bir daha atmaz dedi..

gözlerim dolu dolu oldu ama dedim sen beni istemiyorsun...

kafam karışık ama ne olur gitme dedi

haydaaaaa neye nasıl karar verebilirim ki bilemiyordum. sonuçta verilmiş sözler vardı. akşam babamla konuşacaktım

gittim eve babamı çektim kenara baba ben okulumdan memnunum dedim.
ve sınıf öğretmenim şevki hoca sizinle görüşmek istiyor dedim. tamam yarın gidelim hocana dedi.