sevgilimle yaşadıklarım ve zaferimin öyküsü

çocukluk dönemim eglenceliydi. haylaz , tatlı 1 cocuktum. ailemin gözbebeğiydim. beni her şeyden korucagını bildigim babam, beni sevmekten asla vazgecmeyecegine emin oldugum 1 icik annem . babam biraz serttir. disiplin ister, ciddiyet ister. despottur biraz da gaddardır. ama cok severdi bizi. yapamayacagı şey yoktu bizim için. maddi durumumuz baya iyiydi. babam ders calışmamı isterdi sürekli. iyi 1 yerlere gelmemi mutlaka okumamı ,kendimi saglama almamı istiyordu. maddi durumumuzun iyi oldugunu söylemiştim. ama buna güvenmemizi asla istemiyordu. hayatın ne getirecegi belli olmazdı. bu yuzden fakir 1 ailenin okumaktan baska caresı olmayan cocugu gibi okumamızı isterdi.
ilkokul ve ortaokul yıllarım -kendimizce- eglenceyle geçti. hatırlıyorum da en büyük eglencem 1 kızı okulda erkekler tuvaletine atmaktı. veya çocukca sacını cekip kaçmak falan. bizim zamanımızda o kadar muallakliğe basmazdı kafalarımız. yok kızın eteginin altına bakayım, yok orasına burasına dayayayım olmazdı bizde. bizler kardeştik. kız-erkek ayırt etmeden kardeş kabul etmiştik hepimiz birbirimizi aramızda hiç bir kan bagı bulunmamasına ragmen. şimdiki cocuklara bakıyorum da gercekten acınası hallerine gülüyorlar resmen . gecenlerde yegenim gelmiş -kendisi 3. sınıfta- bana diyor ki abi biz öretmen sınıftan çıkında tahtaya pipi, züt,kuku çiziyoruz öretmen gelince kim çizdi diyor hepimiz gülüyoruz cevap vermiyoruz. söyleyecek söz bulamadım resmen.o anda lan amk liselisi, hatta liselisi bile değil ilkokullusu gibtirme dünyanı diye bagırmak geçti ama olmadı işte.